Abdullah bin Ebî Evfâ radıyallahu anh anlatıyor:
Adamın biri pazarda bir malı satışa çıkarmış ve müslümanlardan birini bu malı
almaya teşvik etmek için de, verilen fiyattan fazlasına bu malı satın aldığına
dair yeminde bulunmuştu. Bu hadise üzerine «Onlar ki Allah'ın ahdini ve kendi
yeminlerini bir kaç paraya satarlar, işte onların âhirette hiç bir nasibi
yoktur...» mealindeki Ayet-i Celîle nazil olmuştur.
Peygamber aleyhisselâm yiyeceğe aid bir şey satan bir adama uğramıştı, ona:
— Ne satıyorsun? diye sordu.
Adam da anlattı.
Bunun üzerine Allah'ın Resulüne satılan yiyecek maddesinin içine elini
sokması vahyolundu. Peygamber aleyhisselâm elini o yiyeceğin içine sokunca, bir
de baktı ki, o şeyin içi ıslak.
Bu tesbit üzerine:
— Bu ne, ey yiyeceğin sahibi? diye sordular. Adam:
— Yağmur isabet etti, ey Allah'ın Resulü, diye cevap verdi. Resulüllah
aleyhisselâm:
— Yaş olan tarafını üstüne koysaydın da insanlar görseler, dedikten sonra,
«Hile yapan kimse benden ve benim ümmetimden değildir» buyurdular.
