MÜTHİŞ BİR HİKAYE…
(Sorun değil çözümün
bir parçası olmak isteyenlere)
Ölmek üzere olan yaşlı
bir adamın,
3 tane çocuğu vardır ve son vasiyetini yapmak üzere evlatlarını yanına çağırır.
-
Evlatlarım,
artık ben ölmek üzereyim ve aranızda bir karmaşa olmasın diye
tek malvarlığım
olan 17 deveyi paylaştırayım.
Miras olarak develerin yarısı en büyük oğluma,
üç
de biri ortanca oğluma, dokuzda birini ise en küçük evladıma bırakıyorum der ve
vefat eder.
Babalarının
defin işlerini halleden evlatlar develeri paylaşmak için bir araya gelirler.
Fakat bir türlü pay etme işini halledemezler.
İşin içinden çıkamazlar. Mirası
babalarının istediği gibi paylaştıramazlar.
Çünkü 17 deve ne 2’ye ne 3’e ne de
9’a bölünmemektedir.
Sonuçta yardım
almak için zamanın akıl sahiplerinden bilge dedeye giderler.
Bilge
dede önce sorunu baştan sona güzelce dinler ve “ Benim bir devem var onu da
alıp öyle bir hesap yapalım der.
Bilge dedenin, bu cömertliğine de bir hayli şaşırmışlardır
tabi.
Başlarlar
taksimata ve en büyük çocuk 18 olan develerin yarısı 9 deveyi alır. Ortanca
evlat miras da geçtiği üzere üçte bir olan 6 deveyi alır.
En küçük evlat ise 9
da birini yani 2 devesini alır ve çekilir. Bütün paylaştırmalar yapıldıktan
sonra ortada bir deve kalmıştır.
Çocuklar
derhal bilge dedeye koşarlar. Efendim paylaşımı yaptık ve ortada bir deve boşta
kaldı, derler. Bilge dede ise tebessümle;
Sorun çözüldüğüne göre ben de devemi geri alabilir miyim der.
Herkesin sorunu çözülmüştür.
Zenci Musa
