HİKAYE DEĞİL!... TAMAMEN GERÇEK...
Sahihi Buharide geçiyor..
Her yaptığı iyiliği insanların başına kakanlara ithaf olunur..
Bir Sahabe anlatıyor ; Ebu Musa El Eşari ile birlikte otururuyorduk ve o şöyle anlattı.
Zat-Ürrika gazvesine gidiyorduk. Kafilenin başında Sevgili Peygamberimiz vardı. İmkansızlıklar okadar çok idi ki. 6 kişiye bir deve düşüyordu ve nöbetleşe biniyorduk. Geceleri dinleniyor gündüzleri ilerliyorduk. Ağustos sıcağı o kadar bastırmıştı ki ayak tırnaklarımız düşmüştü. Gömleklerimizi, üslüklerimizi ayağımıza sargı yaparak yola devam ettik. Hatta içimizden bir sahabenin kolu kopmuş fakat sıcaklıktan farkında değildi. Kolunu sadece bir deri parçası tutuyordu. O sahabe de ayağı ile koluna basarak Allahın Resulunun yolundan beni alıkoyma dedi, ve kolunu kopararak yola devam etti. diye anlattı . Ama ardından Allah için yapmış olduğumuz bir şeyi anlattık dedi yüzü kızardı ve çok utandı.
